Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον υπερθυρεοειδισμό

Αισθάνεστε συνεχή κόπωση χωρίς να έχετε καταπονήσει τον οργανισμό σας; Χάνετε κιλά, παρόλο που έχετε αυξημένη όρεξη και τρώτε κανονικά; Έχετε ταχυκαρδίες αρκετές φορές μέσα στη μέρα; Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μια πιθανή ερμηνεία για τα «καμπανάκια» που αρχίζουν να χτυπούν για την υγεία σας και για τον αγώνα δρόμου που κάνει καθημερινά ο οργανισμός σας, επιταχύνοντας τις καύσεις του.

Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, ενός μικρού μεγέθους αδένα που βρίσκεται στο κάτω και πρόσθιο μέρος του λαιμού, έχει το σχήμα πεταλούδας και εκκρίνει δύο πολύ σημαντικές ορμόνες για την ανάπτυξη του οργανισμού, αλλά και για τον γενικό έλεγχο του μεταβολισμού: την τετρα-ιωδοθυρονίνη (Τ4) ή θυροξίνη και την τρι-ιωδοθυρονίνη (Τ3).

Οι δύο ορμόνες είναι υπεύθυνες για τον μεταβολισμό και επηρεάζουν πολλά συστήματα του σώματός μας, από τους μύες και την καρδιά μέχρι το νευρικό μας σύστημα. Στην περίπτωση του υπερθυρεοειδισμού ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί, παράγοντας πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ορμονών από αυτές που έχει ανάγκη και αναγκάζοντας τον οργανισμό να… τρέξει.

Υπερθυρεοειδισμός: Αιτίες και συμπτώματα

Οι αιτίες του υπερθυρεοειδισμού ποικίλουν, η πιο συχνή όμως είναι η νόσος του Graves, ή αλλιώς διάχυτη τοξική βρογχοκήλη, που είναι συνέπεια αυτοάνοσης διαταραχής. Επίσης πίσω από την εμφάνιση του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να κρύβεται ένας υπερλειτουργικός όζος του θυρεοειδούς αδένα, το τοξικό αδένωμα.

Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι πολλά και περιλαμβάνουν κόπωση και διαταραχές ύπνου, μεταβολές στη διάθεση, ευερεθιστότητα και κάποιες φορές καταθλιπτική συμπεριφορά, απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη, συνεχές αίσθημα παλμών, εφίδρωση, δυσανεξία στη ζέστη και υπερβολική δίψα, τρόμο χεριών, εξόφθαλμο, μυϊκή αδυναμία, διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα, διάρροιες ή αυξημένη συχνότητα κενώσεων, στην περίπτωση των γυναικών διαταραχές της εμμήνου ρύσης και στην περίπτωση των ανδρών πρόωρη εκσπερμάτιση και στυτική δυσλειτουργία, ενώ ο υπερθυρεοειδισμός έχει ενοχοποιηθεί και για την ολιγοσπερμία.

Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού περνά από την κλινική εξέταση, τις αιματολογικές εξετάσεις για τις ορμόνες Τ3, Τ4 και TSH και από το σπινθηρογράφημα, που συμβάλλει στην εξακρίβωση της αιτίας της νόσου.

Θεραπευτικές οδοί

Τα βασικά θεραπευτικά μέσα για την αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού είναι τρία. Ανάλογα με την αιτία του προβλήματος και την έκτασή του, μπορεί να επιλεγεί η συντηρητική αγωγή με αντιθυρεοειδικά φάρμακα που έχουν ως στόχο να αναστείλουν την υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου στον ασθενή και στις επίμονες και σοβαρότερες περιπτώσεις η χειρουργική θεραπεία, δηλαδή η θυρεοειδεκτομή, που μπορεί να είναι ολική ή μερική.

Η αγωγή με αντιθυρεοειδικά φάρμακα συνήθως είναι μακροχρόνια και έχει ως στόχο να μειώσει την παραγωγή των ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα. Πρόκειται όμως για μια θεραπεία που δίνει παροδική και όχι οριστική λύση, αφού με την διακοπή της μπορεί να υπάρξει υποτροπή.

Στην περίπτωση χορήγησης μικρής ποσότητας ραδιενεργού ιωδίου καταστρέφονται τα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα που υπερλειτουργούν, όμως συχνά η θεραπευτική αυτή μέθοδος οδηγεί στην μόνιμη υπολειτουργία του, με συνέπεια ο ασθενής να πρέπει να παίρνει δια βίου θυροξίνη.

Με την θυρεοειδεκτομή το πρόβλημα λύνεται οριστικά, δεν είναι όμως η πρώτη πρόταση του γιατρού, αφού πρόκειται για μια ιδιαίτερα λεπτή επέμβαση, που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμο υποθυρεοειδισμό, τραυματισμό νεύρων που ελέγχουν τις φωνητικές χορδές ή παραθυρεοειδών αδένων που ελέγχουν τα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα. Γι’ αυτό και η χειρουργική αυτή επέμβαση επιλέγεται μόνο αν εξαντληθούν οι άλλες θεραπείες χωρίς αποτέλεσμα ή για κάποιους λόγους δεν είναι δυνατές άλλες εναλλακτικές για τον ασθενή.

Σε κάθε περίπτωση στα πρώτα συμπτώματα που παραπέμπουν στον υπερθυρεοειδισμό καλό είναι να επισκεφτείτε τον γιατρό σας, που θα σας συμβουλεύσει για τα επόμενα βήματά σας και θα αποφασίσει τη θεραπευτική προσέγγιση.